Verhalen

“Het is zelfstandig werk. Dat vind ik het fijnste.”

Rob Bosch werkt al bijna twee jaar met plezier als chauffeur bij Van den Noort. In zijn Scania doorkruist hij Noord-Brabant voor het leveren en ophalen van allerlei containers, zowel bij particuliere als bij zakelijke klanten. Over het algemeen begint hij om half 7 ’s ochtends met zijn werkdag en rond vijf uur of half 6 ’s middags rijdt hij weer naar huis. Rob: “Het is zelfstandig werk. Dat vind ik het fijnste. Ik heb het hier goed naar mijn zin.”

Het is drie uur ’s middags. Rob is net terug van een klant, dus hij moet eerst de container met het ingezamelde afval lossen voordat hij weer door kan naar de volgende klant. “Even gauw de bak eraf gooien”, zoals hij het omschrijft. Vervolgens kijkt hij op zijn planning welk adres nu aan de beurt is. “We moeten naar de Klein Dongenseweg. Een glasbak ophalen.” Rob rijdt in een vrachtwagen die voorzien is van allerlei handige functies, waardoor de chauffeurs bij Van den Noort veilig hun werk kunnen doen. Een voorbeeld hiervan is het bandenspanningssysteem. Rob gebruikt deze toevoeging iedere dag. “Dan kan ik gelijk zien of ik een lekke band heb.” Of dat vaak gebeurt? “Nee, zo af en toe. Maar bij dit werk is het fijn om direct zicht te hebben op mijn banden.”

“Zo eenvoudig is het”

Het is november en de zon staat laag. Hij past het zonnescherm aan en rijdt het terrein in Dongen af. Rob rijdt bijna nooit met de navigatie aan. “In het begin natuurlijk wel. Maar naarmate je hier langer werkt, kom je vaak bij dezelfde klanten terug.” We rijden een weg op waar een geel bord opduikt in de berm. “Oh”, zegt Rob, “een omleiding. Als het een grote omleiding is, pak ik vaak nog wel even de navigatie erbij.” We draaien de bocht in en het blijkt gelukkig mee te vallen. Het adres van de klant is nog goed te bereiken met de vrachtwagen. Even draaien, goed in de spiegels kijken en vervolgens rustig achteruit het terrein van de klant op rijden.

Rob stapt uit en niet veel later komt de huurder van de bak naar buiten. Ze maken even een praatje en hij begint alvast met het afdekken van de container met een doek. Op die manier valt er niets uit de container tijdens het vervoer. Daarna is het een kwestie van kabels vastmaken aan de container en wordt de container moeiteloos op de portaalwagen van Rob gezet. We zwaaien naar de klant en draaien de weg weer op. “Zo eenvoudig is het”, zegt Rob als hij moeiteloos terug de vrachtwagen in stapt. “Nu moet ik weer terug naar de Recycling om de bak te lossen.” Om in één keer meerdere containers mee terug te nemen naar Dongen, rijden sommige chauffeurs ook met een aanhanger, waaronder Rob. “Dan kun je vier containers tegelijk meenemen”, legt hij uit. “Laat mij maar met zo’n aanhanger rijden, dan kan ik lekker m’n ding doen”, vertelt hij terwijl hij vakkundig terugrijdt naar de Recycling.

Zwaailichten aan en gaan

In dit geval kon Rob zijn auto wegzetten op het erf van de klant voor het ophalen van de container, maar dat is niet altijd het geval. Onze containers kunnen ook op een parkeerplaats naast de openbare weg staan of op een andere onhandige plek. Dan zit er voor Rob niets anders op dan de weg te blokkeren tijdens het laden of lossen van een container, maar dat gaat over het algemeen altijd goed. “Mensen willen altijd even proberen of ze nog langs je heen kunnen, maar over het algemeen krijg ik gewoon de tijd om mijn werk te doen. Ik kan natuurlijk niet in het niks verdwijnen. Dus dan is het zwaailichten aan en gaan.” Wel vindt Rob het belangrijk om als chauffeur zo nu en dan een vriendelijk gebaar te tonen aan het deelnemende verkeer. “Even een vrolijk gebaar naar iemand of een collega-chauffeur, dat vind ik dan wel netjes.”

We rijden weer het Recyclingterrein van Van den Noort op: “Even inwegen, de big bags eruit, netje eraf en glas lossen. Maar eerst even langs de Planning.” In de container trof Rob namelijk afval aan dat niet valt onder de acceptatievoorwaarden van glasafval. Samen met de Planning bespreekt Rob de vervolgstappen. Vervolgens rijdt hij naar de Weegbrug: “Weegbrug, goedemiddag”, zegt hij in de portofoon. “Ik heb een bakkie met glas bij me.” Hij ontvangt een antwoord van de collega bij de Weegbrug en rijdt vervolgens naar de stortplaats voor vlakglas op het terrein. Zodra de container weer leeg is, gaat hij terug naar de Weegbrug om het verschil in gewicht te wegen. “3750 kilo”, krijgen we door van de collega via de portofoon. Hij voert het gewicht in in het systeem, zodat de collega’s bij de Planning ook op de hoogte zijn. Op naar de volgende klant.

Zelfstandig werk

Aan het einde van de dag zet Rob zijn auto weer weg onder de overkapping, waar iedere chauffeur zijn eigen plekje heeft. Rob heeft het goed naar zijn zin bij Van den Noort. “Ik mag zeker niet klagen”, vertelt de chauffeur. Het leukste aan z’n werk? “Het is zelfstandig werk. We doen eigenlijk altijd alles zelf. Er is niemand die bij je op je vingers kijkt en je kan lekker je ding doen. Dat vind ik het fijnste.”

– Rob Bosch, Chauffeur

“Ze weten hier wat ze aan mij hebben”

Dick van Santen is een ervaren rot in het vak van transport en logistiek. Op zijn negentiende haalde hij zijn vrachtwagenrijbewijs en reed hij met een vrachtwagen op en neer richting Oost-Europa. Toen hij weer dichter bij huis wilde werken, kwam hij 27 jaar geleden terecht bij firma Van den Noort. Hier rijdt hij nog altijd met veel plezier op zijn wagen door heel de regio.

Het is half 6 ’s ochtends wanneer vrachtwagenchauffeur Dick van Santen begint aan zijn eerste rit. Het is nog donker en vooral koud. Dick is het gewend om door weer en wind te werken, dus een koude ochtend brengt hem niet van zijn stuk. Vanaf het terrein in Dongen vertrekt hij richting zijn eerste bestemming. Hiervoor heeft hij natuurlijk al de nodige voorbereidingen getroffen: omkleden, papieren pakken en het uitvoeren van een auto-inspectie. Zodra alles in orde is, vertrekt hij vanaf het terrein in Dongen.

Een uitgebreid wagenpark

Zijn eerste rit verloopt soepel; drie containerledigingen in Zwijndrecht en nog een adresje op de route terug. Dick rijdt in een vrachtwagen met een kraan en kettingen waaraan de container wordt gekoppeld voor het ledigen. “Ons bedrijf is de enige in de regio die rijdt met zo’n wagen met deze uitrusting. Dat vind ik wel mooi.” Dick was zelf betrokken bij het aankoopproces van zijn type wagen en is tot op heden ook de enige chauffeur die erin rijdt. Het wagenpark van Van den Noort is divers en wordt van tijd tot tijd aangevuld met mooie aanwinsten die de werkzaamheden van de firma nog efficiënter maken.

Oog voor veiligheid en de medemens

Rond 9 uur ‘s ochtends komt de ervaren chauffeur weer aan bij de hoofdvestiging van familiebedrijf Van den Noort. Hier weegt hij de opgehaalde inhoud van de containers die hij heeft geledigd, zorgt hij ervoor dat dit afval op de juiste bestemming terechtkomt op het eigen recyclingterrein en drinkt hij nog even een bakje koffie voordat hij weer op pad gaat. Dit keer richting Zevenbergen. Hier staat een container langs de weg die geledigd moet worden. Dick pakt zijn veiligheidshelm en bedieningspaneel en gaat aan de slag. Hij laat de kraan met kettingen omlaag komen en bevestigt vervolgens alle vier de kettingen aan de container vol met bouw- en sloopafval. Deze wordt vervolgens opgetild en leeg geschud boven de lege container. Tijdens dit proces houdt Dick niet alleen zijn eigen veiligheid in de gaten, maar let hij ook op de veiligheid van anderen en bijvoorbeeld op geparkeerde auto’s die in de buurt staan.

“Mijn grootste taak is ervoor zorgen dat ik veilig thuis kom en dat ik geen schade rijd. Dan heb ik een goede dag”, legt Dick uit. “Als ik bijvoorbeeld zie dat ik met mijn vrachtwagen niet bij een container kan komen, dan overleg ik met de mensen van de planning over een andere aanpak.” Als Dick problemen tegenkomt tijdens zijn route, lost hij deze veelal zelf op, maar hij weet ook dat hij altijd kan bellen met collega’s voor een oplossing.

Ook vandaag rijdt Dick een bouwplaats op met de nodige obstakels. Samen met de bouwvakkers op locatie overlegt hij hoe ze het beste de situatie kunnen oplossen. Het obstakel is snel uit de weg geruimd en Dick kan weer door met zijn werk. Na het ledigen rijdt hij weer met fraaie bewegingen van het stuur en perfecte precisie achteruit het bouwterrein af. Ook bij deze manoeuvre houdt hij de veiligheid in acht.

“Ik leer nog iedere dag”

Dick heeft zijn adresjes voor de ochtend weer afgerond en gaat weer richting Dongen om een broodje te eten en een bakkie te doen met collega’s in de kantine. Na de lunchpauze worden de werkzaamheden weer hervat en gaat hij weer op pad naar de volgende bestemming. Een volle dag met veel afwisselende werkzaamheden, maar het moet je wel liggen, vertelt hij. “Het is niet niks wat we doen en het kan soms best lastig zijn.”

Zelf geniet hij nog altijd van zijn functie. “Ik leer nog iedere dag. Bovendien bevalt werken bij een familiebedrijf mij ook goed, omdat ik weet dat ik altijd bij de directie terechtkan als er bijvoorbeeld iets op mijn hart ligt. Daarbij weten zij ook gelijk wat ze aan mij hebben. Dat is ook waardevol.” Dick zet aan het einde van de werkdag de vrachtwagen afgetankt weer terug in de stalling, werkt de papieren van zijn ronde nog even af, kleedt zich weer om en gaat lekker richting huis.

– Dick van Santen, Chauffeur